دانشجوی دکتری واحد بینالملل دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (۴۳۵۳ مشاهده)
روایات تحریفنما، ابهام در تاریخ تدوین قرآن کریم، وجود روایات تشبیه رخدادهای کلان امت اسلام به وقایع امتهای پیشین و عدم یادکرد نام معصومین در الفاظ قرآن، مهمترین عوامل پیدایش اذعان به تحریف قرآن به شمار میروند. از این میان، آنچه بیش از سایر عوامل قابل تأمل، بررسی و نقد است وجود روایاتیـ به ظاهرـ دال بر تحریف قرآن است. در این زمینه، دهها روایت از کتب گوناگون نقل شده و به امامان شیعه منتسب شده است. در میان مصادر روایات تحریفنما، تفسیر عیاشی اثر محمد بن مسعود عیاشی، دارای اهمیت فراوانی است. این پژوهش بر آن است تا فارغ از بررسیهای انجام شده سندی و إسنادی، به بررسی متنی روایات مورد استفاده تحریفگرایان در کتاب یادشده بپردازد، پس گام نخست به استخراج تمامی این روایاتـ به ظاهر مرتبط با تحریفـ که حدود ۹۰ روایت است، از تفسیر عیاشی اختصاص یافته و در ادامه، محل نزاع در هر روایت تبیین شده و پس از نقد و بررسی دقیق و مستند، تکتک این روایات، دستهبندی نهایی شده است. شواهد درون متنی، سیاق روایات، قراین برونمتنی و سخنان دانشمندان اسلامی، دستمایه این نقد و بررسیهاست. در سایه این تحقیق، میزان روایات یادشده که میتوان ظاهراً دال بر تحریف به حساب آورد، معلوم شده و با توجه به بررسی شواهد و قراین مشخص میشود که ادعا و اتهام تحریف به مرحوم عیاشی ادعایی نادرست است.
واژههای کلیدی: روایات تحریفنما، عیاشی، تفسیر عیاشی، شیعه و تحریف قرآن.
حدادیان عبدالرضا، مؤدب سید رضا. بررسی دلالی روایات تحریفنما در تفسیر عیاشی. حدیث پژوهی. ۱۳۹۱; ۰ (۸) :۱۴۱-۱۶۶
حدادیان عبدالرضا، مؤدب سید رضا. بررسی دلالی روایات تحریفنما در تفسیر عیاشی. حدیث پژوهی. ۱۳۹۱; ۰ (۸) :۱۴۱-۱۶۶
