مطالعات متفرقه (خارج از سیر مطالعاتی)
اعتبارسنجی روایات تفسیری با تأکید بر دیدگاه آیت الله معرفت
دانشیار جامعه المصطفی العالمیه
چکیده: (۴۹۸۷ مشاهده)
در این نوشتار، شیوه حدیثی به عنوان یکی از شیوههای تحقیق در مطالعات قرآنی مورد توجه واقع شده و اعتبار روایات تفسیر مورد بررسی قرار گرفته است؛ نخست به سه شیوه فرعی در بررسی حدیثی یعنی تحقیق سندی، تحقیق محتوایی و بررسی جهت صدور، اشاره و در پی آن با طرح دیدگاههای مفسّران و صاحبنظرانی همچون علامه طباطبایی و آیتالله معرفت، نظر آیت الله معرفت که تحقیق محتوایی در احادیث تفسیری را مقدم بر تحقیق سندی و صدوری میداند، مورد قبول واقع شده است. چنین مینماید که از نظر مرحوم معرفت، روایات پیامبر بر اساس آیه ۴۴ سوره نحل و روایات اهل بیت بر اساس حدیث ثقلین در تفسیر دارای حجیت است و اعتبار روایات صحابه و تابعین در معانی لغوی و شأن نزول و نقل روایات پیامبر با شرایطی پذیرفتنی است؛ وی، روایات تفسیری پس از تقسیمبندی به روایات خبر واحد، متواتر و احادیث محفوف به قراین، نوع دوم و سوم را دارای اعتبار میداند و در مورد روایات آحاد صحیح و موثق دیدگاههای مفسّران و صاحبنظران را ذکر میکند، و در نهایت آن را نوعی علم عادی به شمار میآورد که در تفسیر معتبر است، اما روایات آحاد غیرموثق در تفسیر را معتبر نمیداند مگر آنکه این قبیل روایات با قرینه همراه شود.
واژههای کلیدی: روایات تفسیری، اعتبارسنجی، تفسیر قرآن، شیوههای تفسیری آیتالله معرفت.
رضایی اصفهانی محمدعلی. اعتبارسنجی روایات تفسیری با تأکید بر دیدگاه آیت الله معرفت. حدیث پژوهی. ۱۳۹۱; ۰ (۸) :۱۶۷-۱۸۶
رضایی اصفهانی محمدعلی. اعتبارسنجی روایات تفسیری با تأکید بر دیدگاه آیت الله معرفت. حدیث پژوهی. ۱۳۹۱; ۰ (۸) :۱۶۷-۱۸۶