مسئله شناسی روایت ذبح فرزند ابراهیم علیه السلام در ادیان ابراهیمی(۲۰ص)

چکیده

ابراهیم به عنوان نیای مشترک ادیان ابراهیمی، از جایگاهی ویژه در سنت دینی یهودیت، مسیحیت و اسلام برخوردار است. درحالیکه به باور برخی اندیشمندان معاصر، اختلاف این سه دین در مورد ابراهیم، از نقاط اشتراک آنها بیشتر است. مروری بر ادبیات تفسیری و مجادله ای پیرامون روایت ابراهیم در قرآن و کتاب مقدس، به ویژه تا پیش از شورای دوم واتیکان و عطف نظر کلیسای کاتولیک به اصل گفت وگو و تعامل ادیان، شاهدی بر این مسئله است. در این میان، ماجرای ذبح پسر ابراهیم علیه السلام ، از محوری ترین مسائل اختلافی است که در ادیان ابراهیمی تفاسیر متفاوتی از آن ارائه شده و در هر سنت دینی نقطه ثقل متمایزی یافته است. این مقاله درصدد است تا با بازخوانی برداشت های مختلفی که با تکیه بر روایت قرآن و عهدین از این واقعه صورت گرفته است، جان مایه اصلی روایت ذبح فرزند ابراهیم در ادیان ابراهیمی را مورد واکاوی قرار داده و این موضوع را در سه سنت دینی اسلام، مسیحیت و یهودیت در روایت ماجرایی واحد (ذبح پسر ابراهیم) بازنمایی کند.

کلیدواژه ها: ذبح، ابراهیم، اسحاق، اسماعیل، قرآن، تورات، اناجیل.

لینک به مقاله مساله شناسی ذبح حضرت ابراهیم در ادیان ابراهیمی

معرفت ادیان ،سال ششم، شماره سوم، پیاپی ۲۳، تابستان ۱۳۹۴

احمد مقری / دانشجوی دکتری الهیات مسیحی دانشگاه ادیان و مذاهب

رضا کاظمی راد / دانشجوی دکتری الهیات مسیحی دانشگاه ادیان و مذاهب                       r.kazemirad1365@gmail.com

محمدتقی انصاری پور / استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب

دریافت: ۱۷/۲/۱۳۹۴ ـ پذیرش: ۲۱/۷/۱۳۹۴