چکیده
دانش بشر، روز به روز در حال گسترش است و بشر همواره به دنبال کشف ناشناختههای خویش و جهان خویش بوده است. درنوردیدن مرزهای دور و دراز علم و گشودن افقهای ناگشوده در جهان معاصر حیرتانگیز است. به باور بسیاری از متفکران، پیشرفت علوم تجربی با وجود فایدههای فراوانش، انسان را از توجه به جهان معنا و نیاز اساسیاش به معنویت، غافل کرده است. پرسشی که سالهاست پیش روی انسان قرار دارد این است که آیا بشرخود میتواند راهی به آسمان بگشاید؟ آیا میتوان با بضاعت انسان کنونی، وجود جهانی غیر مادی را اثبات کرد؟ از این گذشته، آیا یافته های علمی با آنچه در قرآن مجید با عنوان جهان غیب، یاد شده، نسبتی دارد؟ آیا اموری که در قرآن به صورت معجزه ، کرامت و امور خارق العاده و غیر مادی دیگر نقل شده است با موضوعات فراروانشناسی جدید نسبتی دارد؟ آیا قرآن اموری همچون خبردادن از غیب، تاثیر بر اشیاء از نزدیک یا دور و آگاهی از امور پنهان و غیبی را تایید میکند یا به نفی آنها میپردازد؟ و در نهایت اگر میان دو نسبت رابطه ای وجود داشته باشد، نسبت و رابظه معنویت و اینگونه پدیده های فوق ظبیعی چیست؟ مدعای این نوشتار، پاسخ مثبت به این پرسش ها است؛ آنچه در فرا روانشناسی، فوق ظبیعت خوانده میشود در قرآن مجید، جهان غیب نام دارد و میان این دو نیز نسبت و رابظه وجود دارد. از منظر قرآن مجید، رابطه متقابل انسان و جهان فوق ظبیعت، امری پذیرفتنی است تا آنجا که در برخی موارد نیز ایمان به امور فراطبیعی و غیرمادی، ضروری دانسته شده است.
واژگان کلیدی معناگرایی، معنویت، عرفان، ماتریالیسم، فراروان شناسی، فوق ظبیعت، ادراک فوق حسی، دورجنبانی، اندیشه خوانی، رویا، تله پاتی، تقوا، دعا
فصلنامه-مطالعات-معنوی/شماره-سوم-فصل-نامه-مطالعات-معنوی/معناگرایی-و-معنویت-در-پدیده
