بررسی احادیث تقیه از دیدگاه مجلسی اول
تقیه، موضوعی است که در آیات قرآن و سنت معصومان (ع) ریشه دارد و در فهم محتوا و هدف کلام ائمه معصومین(ع) مؤثر است. محمدتقی م جلسی، ضرورت تقیه را افزون بر ادله قرآن و حدیث، از طریق قاعده حفظ حرمت مسلمان نیز اثبات نموده است . او بین تقیه و اتقا تفاوت می گذارد زیرا بخشی از احادیث با هدف اتقا صادر شده است و نه تقیه. وی درجات فهم مردم را در تقیه مؤثر و آن را از راه نشانه های سندی و محتوایی، قابل تشخیص می داند و در نشانه های سندی به مواردی چون انتساب حدیث به امام پیشین و حضور راوی عامی اشاره می نماید. مجلسی نشانه های محتوایی را در قالب مواردی نظیر تعارض حدیث با خبر متواتر، اضطراب و تشویش متن، و وجود قراین دال بر مشابهت با روایات عامه مبتنی کرده است. او در بحث وجوب تقیه، دو شرط اضطرار و مقتضیات مخاطب را مورد تأکید قرار داده است.
مهدوی راد محمدعلی، امین ناجی محمد هادی. بررسی احادیث تقیه از دیدگاه مجلسی اول. حدیث پژوهی. ۱۳۸۸; ۰ (۲) :۷-۲۸