مطالعات متفرقه (خارج از سیر مطالعاتی)
بررسی اعتبار علمی تأویل در نوبت سوم کشف‌الاسرار میبدی
| مقاله ۱، دوره ۷، شماره ۱۲، زمستان ۱۳۹۰، صفحه ۱۳-۲۸ | |
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | |
| نویسندگان | |
| علی دهقان۱ ؛ طاهره حسین زاده۲ | |
| ۱استادیار زبان و ادبیات فارسی دانش‌گاه آزاد اسلامی ـ واحد تبریز، ایران. | |
| ۲کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانش‌آموخته دانش‌گاه آزاد اسلامی ـ واحد تبریز، ایران. | |
| چکیده | |
| تفسیر آیات قرآنی در کشف‌الاسرار میبدی، از سه بخش ـ که میبدی آن‌ها را با عنوان‌های «النوبه الاولی و النوبه الثانیه و النوبه الثالثه» یاد کرده ـ تشکیل شده است. بدین صورت که نوبت اوّل: ترجمه لفظ به لفظ آیات قرآن، نوبت دوم: تفسیر به روش عامّ اهلِ سُنّت و نوبت سوم: تفسیرِ برخی از آیات به مذاقِ عُرَفا ( در قالبِ کلامی موزون و مسجّع ) است. اغلبِ صاحب نظران و نویسندگان، نوبتِ سوم کشف‌الاسرار را تأویل نام نهاده‌اند، در حالی که میبدی در همه جای تفسیرِ خویش، با تأویل (تفسیر به رأی)، سرسختانه مخالفت می‌ورزد. این نوشتار به بررسی اعتبارِ علمیِ تأویل، در نوبت سومِ کشف‌الاسرار می‌پردازد و می‌کوشد تا دیدگاهی علمی‌تر و سنجیده‌تر در این خصوص عرضه کند. |
|
| کلیدواژه ها | |
|
قرآن ـ تأویل ـ نوبت سوم ـ میبدی ـ کشف‌الاسرار http://jpnfa.riau.ac.ir/article_368_71a6948eb68fb5532dd55eb4b5c9b577.pdf |
