|
نگاه اسطوره ای به آفرینش در آیین زرتشت چکیده:اسطوره سرگذشتی راست و مقدس است که در زمان ازلی رخ داده و به گونه ای نمادین و تخیلی به چگونگی آغاز هستی و فنای آن می پردازد و درنهایت اسطوره به شیوه ای تمثیلی، کاوش گرهستی است. درآیین زرتشتی دو نوع گاه شماری برای تقسیم سال دیده می شود؛ گاه شماری اوستایی کهن و دیگری تقویم اوستایی جدید. درتقسیم بندی اوستای کهن سال به شش قسمت نامساوی به نام «گاه» متمایز می شود که حدود هریک با جشن های مفصلی به نام «پائیریا» یا «گاهنبار» مرزبندی می شود. |
|||||
|
کلید واژه: اسطوره، آفرینش، گاهنبار، پدیده، زرتشت، آتش
|
