| چکیده:پژوهش حاضر، با در نظر گرفتن سینما، به عنوان تاثیرگذارترین ابزار یادگیری مشاهده ای، و انتخاب ژانر دفاع مقدس، به عنوان مهمترین گونه سینمای ملی، مفاهیم صلح و خشونت را بررسی کرده است. بدین منظور، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، دو فیلم از هر دهه (از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و تاکنون) که جمعا شش فیلم را شامل است، برگزیده و توسط سیاهه نشانگان صلح و خشونت پژوهشگر ساخته، محتوای فیلمها را از منظر صلح و خشونت تحلیل کرده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش کیفی نشان دهنده آن است که اغلب فیلم های دفاع مقدس خشونت را ترویج می کنند و تعداد انگشت شماری در این میان وجود دارند، که مبلغ صلح هستند. اصولا فیلم ها به جای توجه به جنگ، مقدس، آرمانی و الهی نشان دادن آن، اثرات مخرب جنگ را بر انسان ها بررسی می کنند و فیلم هایی که انسان، روابط انسانی، نوع دوستی و همدلی را چیره بر هر گونه جنگ و دشمنی به تصویر می کشند، بیشتر منادی صلح هستند. و فیلم هایی که قصد قهرمان سازی جنگ یا گروه خاصی مثل رزمندگان و دست اندرکاران جنگ را دارند و به بهانه نوع دوستی، به زبان خشونت از آشتی سخن می گویند بیشتر مبلغ خشونت هستند. |
||
|
کلید واژه: صلح، خشونت، سینمای دفاع مقدس، یادگیری مشاهده ای نویسندگان: مرتضوی فهی فاطمه*, منادی مرتضی |
