چکیده
یکی از مهم ترین روش های مطالعات متنی، به عنوان پایه مطالعات دینی، روش نقد تاریخی است. این روش از حدود قرن هیجده در باب کتاب مقدس شکل گرفت. یکی از کتاب هایی که به شدت مورد توجه پروتستانیزم قرار گرفت، کتاب ایوب بود. تلاش برای بازسازی واقعیت های گذشته، فارغ از تأثیر هرگونه دگما یا مبانی عقیدتی یا تفاسیر سنتی، نشان می دهد که این کتب از جمله کتاب ایوب، به معنای واقعی خود تألیفی نیستند، بلکه تحریری می باشند؛ و چندین مؤلف یا محرّر دست اندرکار ویرایش، تدوین و جرح و تعدیل آن در دوره های مختلف زمانی بوده اند. این تحقیق، با نظر به مراحل مختلف نقد تاریخی به نقد منابع، نقد صوری و نقد تحریری کتاب می پردازد و با هدف پرداختن به فرایند پیچیده چگونگی ویرایش و تدوین به این نتیجه می رسد که سنت های پیشین و پراکنده در میان یهود، به عنوان واحدهای کوچکتر به تدریج راه خود را درمیان واحدهای بزرگتر کانن عهد قدیم باز کرده اند. ازاین رو، می توان گفت: تفسیر و فهم ادبیات یهود، به مثابه تفسیر و فهم تاریخ یهود می باشد.
کلیدواژه ها: کتاب ایوب، روش نقد تاریخی، نقد صوری، نقد تحریری، سبک و ساختار، آنتروپودیسه، ادبیات حکمت.
http://marefateadyan.nashriyat.ir/node/223
| ضمیمه | اندازه |
|---|---|
| ۴٫pdf | ۲۹۵٫۸۲ کیلو بایت |
معرفت ادیان ،سال ششم، شماره دوم، پیاپی ۲۲، بهار ۱۳۹۴
مریم امینی / استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان aminimar@gmail.com
مسعود جلالی مقدم / استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری
دریافت: ۲۰/۱/۱۳۹۴ ـ پذیرش: ۲۵/۵/۱۳۹۴
