مطالعات متفرقه (خارج از سیر مطالعاتی)
داستان آفرینش در مثنوی مولانا و دیگر آثار صوفیانه
مقاله ۵، دوره ۱، شماره ۱، زمستان ۱۳۸۴، صفحه ۱۵۳-۱۷۴ | |
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | |
نویسنده | |
آنوشا قهاری | |
عضو دانشکده صنایع غذایی – واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی. | |
چکیده | |
آفرینش الهی دلیل حضور ما در جهان است. اما آیا براستی میدانیم از کجا آمدهایم؟ و زبهر چه آمدهایم؟ یا انجام کار چیست؟ دغدغه این چراییها در ذهن و زبان بسیاری موج میزند و پاسخ آنان حکایت از تلاشی است که برای تخفیف دلنگرانیهای بشری داشتهاند. عرفان ایرانی اسلامی در مواجهه با این سؤال مهم از منظر ویژهای آن را مورد بررسی قرار داده است. آفرینش و داستان آدم و حوا در آثار بسیاری از عرفای نامدار سدههای نخست تمدن اسلامی تا قرون بعد، نظیر حلاج، ابن عربی، نسفی، عطار، سنایی، مولانا و دیگران به چشم میخورد. این مقاله بر آن است تا ایدههای برجسته عرفا پیرامون مسأله آفرینش، داستان خلقت آدم و حوا و موضوع ابلیس را مورد مداقه قرار دهد. اینکه آفرینش برپایه محبت الهی بنا شده، موضوع عنایت حق به انسان، پایداری ابلیس در عشق و درهمآمیختگی موضوع ابلیس و اهریمن و در نهایت دیدگاه مولانا و اندیشه او در زمینه آفرینش انسان و ماجرای ابلیس از جمله نکاتی است که در این مقاله به آن پرداخته شده است. هرچند مولانا این وادی را پرخطر میبیند لیکن باور وحدت وجودی او آدم را از منظر تئوری انسان کامل مورد ارزیابی قرار میدهد. |
|
کلیدواژه ها | |
مولانا؛ آفرینش؛ آدم(ع)؛ هبوط؛ عروج |
http://jpnfa.riau.ac.ir/article_696_b7e3bdaf98adb363c485591cf810ba48.pdf