جایگاه انسان کامل در سلوک عرفانی
چکیده
انسانشناسی عرفانی به عنوان یکی از شاخه‌های مهم عرفان به تبیین و بررسی حقیقت انسان به مدد تجربه‌های اهل معرفت می‌پردازد. از مباحث مهم آن بحث انسان کامل است که در دو بخش نظری و عملی سامان می‌یابد. در بخش نظری به مباحث هستی‌شناسی انسان کامل و تبیین حقیقت آن در قوس نزول و در بخش عملی به نحوه دستیابی انسان به کمال حقیقی، مراحل و منازل آن در قوس صعود و ضرورت پیمودن این مسیر تحت ولایت انسان کامل می‌پردازد. به تعبیری حقیقت قوس نزول و صعود همان حقیقت انسان کامل و نزول و عروج او در معراج ترکیب و تحلیل است. مسئله اصلی در این نوشتار جایگاه انسان کامل در قوس صعود و مقامهای اثباتی اوست. البته پیش از آن به مهم‌ترین ویژگی‌های انسان کامل اشاره می‌کنیم سپس به کارکرد سلوکی او می‌پردازیم. منظور ما از انسان کامل صاحب ولایت و خلافت مطلقه الهی است که در هر زمان تنها یک فرد آن در عالم است.
واژگان کلیدی: انسان کامل، خلافت، قرب نوافل، قرب فرایض، فناء و بقاء.
فایل pdf متن کامل این مقاله را از اینجا دانلود نمایید.
موارد مورد بحث دراین مقاله:
- انسان کامل کیست؟
- انسان کامل روح هستی است
- انسان کامل حائز مقام و جمع بین دونشاء است در او دو نشئه عنصری و روحانی وجود دارد، انسان کامل علت ایجاد عالم است. اگر انسان کامل نبود، جهان آفریده نمىشد
- انسان کامل علت بقاء عالم است ،
- سریان انسان کامل در هستی
- انسان کامل صورت کامل حق، مظهر تمام کمالات حق، آینه تمام نمای حق و محل ظهور تمام حقائق عالم است.
- کارکرد انسان کامل
- خلافت
- تصرف در عالم
- انسان کامل صراط سلوک و راهنمای سلوک
- فناء و بقاء
- قرب نوافل و فرائض
علی اصغر نوروزی؛ پژوهشگر حوزوی و دانشجوی دکتری عرفان اسلامی، asgarnorozi@gmail.com.
فصلنامه مطالعات معنوی، شماره هشتم و نهم، جایگاه-انسان-کامل-در-سلوک-عرفانی
