چکیده
این پژوهش با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی و با روش تطبیقی، به بررسی تصویر شیطان در سه کتاب اوستا، کتاب مقدس و قرآن کریم، و بازخوانی نظر پیروان این ادیان در تصویرسازی مثبت و منفی و میزان دخالت و قدرت شیطان می پردازد. اهریمن اوستا، به عنوان خالقی در عرض اهورا در اوستای متأخر، در تقابل با تصویر شیطان کتاب مقدس و ابلیس قرآن به عنوان یک مخلوق قرار دارد. در کتاب مقدس شیطان، به عنوان موجودی خیرخواه انسان و نیز موجودی شر و پرقدرت مطرح است که توان حلول در انسان را دارد. اما ابلیس در قرآن، به عنوان مخلوقی مختار به تصویر کشیده شده که مسیر شر را برگزیده و قدرتی جز وسوسه انسان را ندارد. البته تحلیل های حاشیه ای و ناصحیح، که در بستر زمان و در فرهنگ این ادیان از شیطان شکل گرفته نیز وجود دارد؛ مؤلفه هایی نظیر الوهیت، قدرت دخالت در امور کائنات در آئین زرتشت و حلول در ابدان انسانی، مثبت انگاری و شیطان پرستی در مسیحیت و مثبت انگاری کلامی ـ عرفانی در اسلام.
کلیدواژه ها: شیطان، تصویر شیطان، شیطان در ادیان الهی.
http://marefateadyan.nashriyat.ir/node/222
| ضمیمه | اندازه |
|---|---|
| ۳٫pdf | ۳۸۵٫۴۱ کیلو بایت |
معرفت ادیان ،سال ششم، شماره دوم، پیاپی ۲۲، بهار ۱۳۹۴
محمدحسن یعقوبیان / استادیار دانشگاه معارف قرآن و عترت اصفهان mohammadyaghoobian@yahoo.com
دریافت: ۱۴/۱۲/۱۳۹۳ ـ پذیرش: ۱۴/۴/۱۳۹۴
